කඳුගැට බැස බැස නාරංඅත්තට

 

 ඉතින් ගමන ගැන  photos එක්කම කියවන් යන්නකො.  ඇත්තටම අපේ ප්‍රධාන target එක වුණේ නාරංඅත්තට බහින එකමත් නෙමෙයි.  ඒ target එක miss වුණා. මොනව කරන්නද  ඉතින් මේ ගමන්වල හැටි ඔහොම තමයි.

මුලින්ම මේ විදියට කැලේ කඩාගෙන තමයි පහලට ගියේ  අපි

දිය සීරාව ටිකෙන් ටික කුඩා දියපාරක් වෙනවා...

අපි කැලේ මැදින් යනවා


 

 

ඒ අතරෙ සුපුන් විහිළු කතා කියනවා.

ඔන්න දැන් වතුර පාර කලින්ට වඩා ටිකක් සරු වෙලා

 

සතෙක්ගෙ කුර සටහන් 

අතරින් පතර පොඩි විවේකයක්

ඕකිඩ් වර්ගයක් වගේ

මෙතනින් පස්සෙ තමයි දුෂ්කර කොටස පටන්ගන්නෙ

ඔන්න අපි පළවෙනිම ඩ්‍රොප් එකට ආවා.මෙතන චූටි දිය ඇලි දෙකක් තියෙන්නෙ

ඔන්න බහිනවා පළවෙනි කොටස

මෙන්න මෙයා තමයි අපට එදා හමුවුන ඒ පළමු වෙනි දියඇල්ල 

එයා‌ මල්වලින් සැරසිලා හිටියෙ මේ වගේ

අඳුරගන්න පුළුවන්ද බලන්න කඳු ටික. ඈතින් උලක් වගේ පේන්නෙ සුදුගල.  සුදුගලට මෙහායින් තියෙන උසින් අඩු කන්ද පෙට්ටි කන්ද / පෙට්ටිගල හෙවත් යකුන්ගේගල කියල හැඳින්වෙන කන්ද
 

අර දියඇල්ලත් එක්කම තවත් පොඩි එකක් තියෙනවා.අපි මේ ඒක බහින ගමන්

ඒකත් හරි. 

වැඩි දුරක් යන්න වුණේ නැහැ මෙන්න තවත් දියඇල්ලක්

ඒ දියඇල්ල බහිද්දි මුලින්ම මිලාන් අයියා තමයි පහලට බැහැලා අනික් අයව ගන්න support  එක දුන්නෙ

මේක තමයි දියඇල්ල

තව ටික දුරක් යද්දි මෙහෙම දෙබොක්කාවක් හම්බවුණා

පෙනුනු විදියට දෙපැත්තෙන්ම තිබුණෙ ප්‍රපාතය වගේ නිසා අපි දෙබොක්කාව මැද්දෙන් යන්න තීරණය කළා

ඔන්න ඔය  කඩන් වැටුණු ගහේ   ආධාරයෙන් තමයි අපි බැහැගත්තෙ  

ඒකත් බැහැගත්තා

එතනින් කැලේට දාගත්තා ආපහු අපි 

මෙන්න මෙතනින් පහලත් තව ප්‍රපාතයක්. ඒක බැහැගන්න කලින් අපි මෙතනදි අපේ දවල් කෑම ගත්තා.

මෙන්න මේ දියඇල්ල තමයි ඒ ප්‍රපාතයේ තිබුණෙ. අපි බැහැගන්න විදියක් හොයල හොයල අන්තිමට...

දියඇල්ලෙ ඉඳන් ටිකක් වම් පැත්තට ගිහින් කැලේ මැද්දෙ පොඩි කාණූවක් දිගේ බැස්සා. මේකත් බහිද්දි ලිස්සනවා. ගල් කැට පෙරලෙනවා. අඳුරත් ටික ටික එනවා ඒ මදිවට. මේක දිගේ බැහැල බැහැගන්න පුළුවන් වෙයිද කියල 100% විශ්වාසයක් නොතිබුණත් ඒ වෙලාවෙ තිබුණු තත්වය එක්ක අපි ඒ තීරණය ගත්තා.  ආපහු කන්ද දිගේ පැත්තකට ටික දුරක් ගිහින් බහින්න හිතුණත් සිතියම්වල   විදියට දියඇල්ල දෙපැත්තෙන්ම තිබුණෙ තනි හෙල්.

දෙවියන්ගෙ පිහිටෙන් අපි අරගෙන තිබුණෙ නිවැරදි තීරණයක්! අපි දියඇල්ලෙ ඩ්‍රොප් එක බැහැගත්තා

ඉතින්  මේ ඩ්‍රොප් එක බැස්සට පස්සෙ කැලේ අඳුර වැටෙන්න පටන් ගත්තා. ඉස්සරහින් මොන විදියෙ ඩ්‍රොප් 

සහ අභියෝග  මුණගැහෙයිද කියල නොදන්න නිසයි, සතුන් සර්පයින්ගෙන් තිබුණ අවදානමයි නිසා අපි තීරණය

කළා අපිට හම්බෙන හොඳම තැන කඳවුරු බඳින්න.

ඒත් ඉතින් ඉස්සරහට යනව යනව ඒත් ලස්සනට සැප නින්දක් දාන්න පුළුවන් විදියෙ  තැනක් අපිට හම්බවුණේ නැහැ. අන්තිමට වතුර පාර අයිනෙ තිබුණු ටිකක් ආනත ගල් තලාවක එදා රාත්‍රිය අපි ගත කරන්න තීරණය කළා.

අපේ කඳවුරු භූමිය.මේ ඊලඟ දවසෙ උදේ 

මෙතන කඳවුරක් බඳින්න සුදුසු තැනක් නම් නෙමෙයි කොහොමත්. ගලත් ආනතයි. අනික වතුර පාරටත්

ලඟ වැඩියි. ඒත් අවස්ථාව අනුව එහෙම තීරණයක් ගන්න වුණා අපට. එදා රෑත් ටිකක් වැස්සා.

                        මෙයාව අඳුරනවද බලන්න. මේ තමයි දුම්බර අං කටුස්සා

‍

                                              මෙයාවත්  අඳුරනවද බලන්න ??

මේ වගේ ලස්සන පරිසරයක් එතන තිබුණෙ

අපි කාලා බීලා ආපහු පහලට බහින්න පටන් ගත්තා. අපි නාරංඅත්ත ඔයට ගොඩක් කිට්ටුවෙලා තිබුණෙ කලින් දවසෙ හවස් වෙද්දි. තරමක ආනතියක් තිබුණත් කලින් දවසෙ වගේ බැහැගන්න දුෂ්කර තැන් අපට හමුවුණේ නැහැ මෙතනින් පස්සෙ. පොඩි පොද වැස්සකුත් උදේ ඉඳන් තිබුණා.

    මහ කැලේ මැද්දෙ මෙන්න බොලේ තොප්පියක්. 

මෙතන ගමනෙදි දැකපු ලස්සනම තැනක්.‍‍‍

  වනරාජ

 අපට   ටිකක් උඩින් දියඇල්ලක්  වගේ දෙයක්  ගස් අතරින් පෙනුනා. අපි කැලෙන් බැහැපු නිසා මඟහැරෙන්න ඇති.

ඔන්න අපි නාරංඅත්ත ඔය ලඟට ආවා!

                           නාරංඅත්ත ඔය දිගේ බහින ගමන්  කෝඩියල් හදාගෙන බොනව මේ

මේ හරියෙ ටිකක් හෙල වගේ  තිබුණා.පරිස්සමින් යන්න වෙනවා. වැස්සත් නිසා තවත් අවදානම්.

 දියඇලි හංදියට ලං වෙද්දි එක ලඟ දියඇලි කිහිපයක්ම තිබුණා. මේ වෙලාවෙ  gopro එකත් off  වෙලා.Phone එකෙන් හරියට photos ගන්නත් බැහැ වතුර ගිහින් නිසා.Focus වුනේ නැහැ හරියට.

ඔන්න අපි අන්තිමේදි දියඇලි හංදියටනම් ආවා. ඒත් අපට නොදැනීම වතුර වැඩිවෙන්න පටන් අරන් තිබුණා.

නාරංඅත්ත ඔයට මහගඟත් එකතු වෙලා වතුර පාර සැර තවත් වැඩියි. අපි මේ වෙලාවෙ මහගඟ ලඟින්ම 

නාරංඅත්ත ඔයේ වම් පැත්තෙ ඉවුරට ගොඩ වුණා. 

මේ වෙලාවෙ මුලින්ම ගියේ කෙෳෂික සහ සුපුන්.  ඊට ටිකකට පස්සෙ තමයි මමත්, මිලාන් අයියත්
රියෝ අයියත් නාරංඅත්ත ඔය අයිනෙන් හෙමීට වම්පැත්තෙ ඉවුරට ගොඩවෙන්න පටන් ගත්තෙ.

ගල්පතුරක් දිගේ තමයි යන්න තිබ්බෙ. තඩි බෑග් එකත් එක්ක බැලන්ස් එකේ යන්නත් අමාරුයි. කලබල වෙලත් එක්කනෙ. නිකමට කෝට්ටක් දාල බලද්දි බැහැල යන්නත් බැරි ගානට වතුර වැඩියි. 

බෑග් එක මුලින් යවලා ඊට පස්සෙ මම  ගල්පතුර දිගේ ගියා. ක‌ෙෳෂික ඉවුරෙ ඉන්නව මාව ගන්න.

" ඔය ගල් පතුරෙ කකුල තියල වරෙන්!"   කෙෳෂික මට කියනවා.

කෝ ඒත් ගල් පතුරක්.

ඒ පොඩි කාලය අතරතුරදි කෙෳෂිකලා ගොඩවුන ගල්පතුරත් වැහෙන්න දැන් වතුර දාලා.

කොහොම හරි ගල්පතුර තියෙන තැනත් හොයාගෙන දෙයියන්ගෙ පිහිටෙන් ගොඩට ආවා. ඒ එද්දි

අන්තිමම කොටස කොහොමත් වතුරට බැහැල එන්න තිබ්බෙ. එතනින් එද්දි පපුව මට්ටමටත් ටිකක් ලංවෙන්න වතුර. ඉතින් මිතුරනි phone  එක  වතුරෙ ඔබල ගත්ත වගේ තමයි. 

දැන් අපි වම් ඉවුර දිගේ ඉස්සරහට ඉස්සරහට වැස්සෙ යනවා.

ඔන්න සෙට් වුණා ගල් බිත්තිය. අපිට ඉස්සරහට යන්නත් බැහැ. වතුර පාර සැර cross නිසා කරන්නත් බැහැ.

අපි කොටු වෙලා...

දැන් කට්ටිය ටිකක් කලබල වෙලා. 

මොකද අපි plan කරගෙන හිටියෙ දෙවෙනි දවසෙ  රෑ වෙද්දි infinity හරියට යාගන්න. ඒ හරියෙදි සිග්නල්

තියෙන නිසා ගෙදරට කතා කරන්න පුළුවන්නෙ. කලින් දවසෙ ගෙවල්වලට කතා කලෙත් නැහැනෙ.අපි සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ ගමන්වලදි දවසක් දාගන්නව වැඩියෙන්. ගෙවල්වලටත් ගෙදර එන දවස කියන්නෙ worst case scenario  ගැන හිතල අමතර දවසත් එක්ක. ඒත් මේ පාර අපි එහෙම කළෙත් නැහැ. 

ගෙවල් පැත්තෙත් වහිනවද දන් නෑ

ගෙවල්වල මිනිස්සු බයවෙලා පොලිසියට කියයිද?
නිව්ස්වලත් ඉන්න පුළුවන් වෙයිද ? 

දැන් අපිට  මතක් වෙනව 

වැස්ස කොච්චර වෙලා වහියිද ?
හෙට උදේ වෙද්දිවත් පායයිද ?

වතුර මට්ටම අඩුුුුවෙයි ද?

වම් පැත්තෙ ඉවුර දිගේ ගිහින් දූවිලි අඩිපාරට සෙට් වෙලා එතනින් ඇටන්වල පැත්තට යන්න කොහොමත් බැහැ.ඉස්සරහ ගල් බිත්තිය නිසා. ගියත් ආයෙත් මේ වගේම ලොකු වතුර පාරක්  cross කරන්න වෙනවා වැද්දහේන ඔය කියල.

අපට තිබුණෙ options 2 යි

1 -  ලේසි තැනක් තියේද කියල ඔය උඩහට පහලට ගිහින් අමාරුවෙන් හරි cross කරල දකුණු ඉවුරට යාගන්න එක

2 - හෙට උදේ වෙද්දි වතුර මට්ටම අඩු වෙයි කියල හිතල මේ ඉවුරේ පුළුවන් තැනක camp කරන එක

1 වෙනි options එක ගොඩක් අවදානම් වැඩියි කියල තේරුණ නිසා අපි අන්තිමේදි තීරණය කළා. දෙවෙනි රාත්‍රිය නාරංඅත්ත ඔය  අයිනෙ කඳවුරු බඳින්න.

ඉතින් හෙට උදේ වෙද්දි වතුර අඩුවෙයි කියන බලාපොරොත්තුවෙන් අපි කාලා බීලා  නිදාගත්තා.

ඒත් මට නින්ද යන්නෙත් නැහැ. වතුර මට්ටම ගැන හිත හිත ඉන්නවා

අපි ඔන්න රෑ නිදාගෙන ඉන්නවා ටෙන්ට් එකේ. ඒත් මෙන්න යකෝ  ටෙන්ට් එකේ දොර ඇරලා. 

මීටර් 2 විතර ඉස්සරහින් ඔන්න එතකොට රතු පාට ඇඳුමක් ඇඳගත්ත ගැහැනු කෙනෙක් ( මතක විදියට ඉන්දියන් හැට්ටයකුයි සායකුයි වගේ ඇඳුමක්)  ටෙන්ට් එක ඉස්සරහින් එක පැත්තක ඉඳන් අනික් පැත්තට ඇවිදගෙන යනවා.  එතකොටම මම බය වෙලා ඇහැරුණා. පුදුම හීන  පේන්නෙ.

කොහොම හරි මම දෙවියන්ට හිතෙන් බාරයක් වුණා අපිට කරදරයක් නැතිව  ගෙදර යාගන්න ලැබෙන්න කියලා.

ඉතින් දෙවියන්ගෙ පිහිටෙන් එදා රෑ චුට්ටක්වත් වැස්සෙ නැහැ. කලින් දවසෙ චණ්ඩ වුණ නාරංඅත්ත කුමාරයා  නිමිලා. වතුර මට්ටම හොඳට අඩුවෙලා. ඉතින් අපි කාලා බීලා ඉක්මනටම කරගෙන දූවිලි අඩිපාර හම්බවෙනකන්

දකුණු ඉවුර දිගේ ආවා.

මෙතන තමයි කඳවුරු බැන්දෙ අපි

කලින් දවසෙ ඔය ගල් එහෙම හරියට පේන්නැති වෙන්න වතුර

                    මේ තියෙන්නෙ අපිට දකුණු ඉවුරෙදි හමුවුණ දෙබර කූඩයක්. දැක්කද ???

යාන්තම් දූවිලි අඩිපාරට ආවා අපි.

  අපේ එක්කෙනෙක්ගෙ කකුලත් පොඩ්ඩක් අවුල් ගිහින් තිබුණෙ. ඒ නිසා අපට ගමට යද්දි කීය වෙයිද කියන අවිනිශ්චිතතාවත් තිබුණා

 දූවිලි  අනන්ත තටාකය

 මේ ගිනිකූරු ඇල්ල මුදුන .මෙතෙන්ට අපි ආව කලින් දවසෙ ආව නිම්න  බලාගන්න පුළුවන් දල වශයෙන්.
 ඈතින් ගොම්බානිය, යකුන්ගේහෙල එහෙම පේනව.

 මතක විදියට අපි ගමට එද්දි රෑ හත හත හමාර වුණා.  අපි ගමට එන්න කලින්ම රණමුරේ ඔයෙන් නාගෙන ඇඳුම් මාරුකරගෙන ආවෙ. කොහොම හරි රෑ 12.30 විතර වෙනකන් අපට  ගුරුවෙල හංදියට වෙලා ඉන්න වුණා බස් එකක් එනකන්.

ඉතින් මිතුරනි, ඔය විදියට තමයි තවත් අමතක නොවන චාරිකාවක් නිමා වුණේ. මේකෙ වීඩියෝ එක මගෙ 

එකෙන් බලන්න පුළුවන්. ඒත් ඉතින් ඒකෙ අර සුපිරිම කට්ට කාපු කොටස නම් නැහැ! 

එහෙනම් ජය වේවා තවත් දවසක හමුවෙනකම්! 

ගයියා 


https://youtu.be/IBBlfJGN08M